?Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie?(Mt 23,1)
Duchowieństwo Starego i Nowego Testamentu
Wszystkie czytania dzisiejszej liturgii Mszy św. dotyczą sług Bożych, ogólnie mówiąc duchowieństwa, zatem dotyczą w Starym Testamencie : uczonych w Piśmie, kapłanów, arcykapłanów, faryzeuszów, a w Nowym Testamencie : kapłanów , biskupów, arcybiskupów i papieży. Najpierw Ewangelia piętnuje zgubny wpływ postępowania uczonych w Piśmie, a zatem duchowieństwa, bo nauczają oni wprawdzie Prawa Bożego, ale go nie zachowują. Nakładają oni na ludzi ciężary, których sami nie chcą nieść, chodzi im o siebie, swoje znaczenie, o swe pierwsze miejsca. Pożera ich pycha. Pan Jezus wytykając żydowskim kapłanom ich wady, pragnie dla swego Kościoła całkiem innej konstytucji, chce by Kościół był jedną wielką Bożą rodziną, Bóg jest jej Ojcem, Syn Boży Mistrzem i Nauczycielem, naszym Bratem, Głową swego Mistycznego Ciała, a wszyscy należący do Niego przez chrzest i wiarę, członkami tego Ciała, a zatem wszyscy są braćmi w Kościele, wszyscy stanowią jedność, communio. Duchowieństwo w Kościele stanowi z postanowienia Pana Jezusa – Służbę. Tak samo Pan Jezus służy oraz uczy swoim przykładem i głosi: ?Największy miedzy wami, niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak sługa.?(Łk. 22,26).
Zarzuty, jakie kieruje Pan Jezus wobec kapłanów są aktualne i dziś. Zdarza się, że i dziś, kapłani zamiast służyć jedynemu Bogu, myślą o sobie i schlebiają ludowi. Przez co wielu ludzi nie potrafi zrozumieć sensu religii. Religare w języku łacińskim znaczy: wiązać, a zatem wiązać z Bogiem, zadaniem duchownych jest coraz bardziej umacniać łączność z Bogiem. W II czyt. św. Paweł pokazuje jak on służy kościołowi:?jak troskliwa matka opiekująca się swymi dziećmi?( I Tes.2,7).
Zadaniem kapłana jest jak, to słyszeliśmy w dniu świeceń kapłańskich:
1. Praeesse, tzn. stać na czele, przewodniczyć ludowi przed Bogiem, a przez to pośredniczyć między Bogiem a ludźmi.
2. Wstawiać się do Boga za ludźmi – za nich składa ofiarę, zanosi modlitwy, za nich prosi o przebaczenie grzechów, za nich prosi o błogosławieństwo, ze wszystkimi sprawami ludzi staje przed Bogiem, razem z ludźmi prosi o deszcz i pogodę, prosi o niebo dla zmarłych.
3. Stawać przed ludźmi w imieniu Boga, przemawiać w Jego Imieniu, prostować ludzkie ścieżki, pouczać, przestrzegać, karcić, nakładać pokuty i w Imieniu Boga odpuszczać grzechy, uświęcać grzesznych, pocieszać strapionych, ocierać łzy. Stać przy ludziach i być ich powiernikiem we wszystkich sprawach.
br. Karmel OFM