Krzyż Ziemi Św. jest krzyżem greckim, wypełnionym kolorem czerwonym na białym tle, wewnątrz którego zostały umieszczone cztery mniejsze krzyże. Jest znany także jako „krzyż Jerozolimski” i jest symbolem Ziemi Św.
Pochodzenie i historia
O pochodzeniu tego sławnego symbolu nie ma pewnych wiadomości historycznych. Znak, który przez wielu został powiązany z królestwem założonym przez krzyżowców w 1099 r., w rzeczywistości figuruje na monetach, pieczątkach i flagach, które nie mają nic wspólnego ze światem wypraw krzyżowych. Prawdą zaś jest to, że wraz z wyprawami krzyż Jerozolimski zyskuje znaczenie nie tylko duchowe, lecz także polityczne oraz identyfikację terytorialną. Bardziej prawdopodobną koncepcją jest, że krzyż ten byłby swego rodzaju ewolucją krzyża greckiego z dodatkiem kropek będących w miejscu obecnych 4 krzyżyków, używany przez pierwotnych chrześcijan na Bliskim Wschodzie w epoce rzymskiej, a więc już 1000 lat przed wyprawami krzyżowymi. W rzeczy samej wiele znaków odnalezionych w różnych miejscach w Ziemi Św. odwołuje się do krzyża Jerozolimskiego, wśród których są i mozaiki, odwzorowujące dokładnie obecny kształt tego symbolu. Cały ten kontekst jest podstawą powiązania adopcji symbolu przez franciszkanów z Ziemi Św.
Znaczenie
Znaczenie, poprzez które Kustodia franciszkańska go zaadoptowała, znajduje się w pamięci Męki Chrystusa i Jego powszechnej władzy. Dla wielu osób, w rzeczy samej, liczba krzyży (4 małe plus jeden duży) symbolizuje 5 ran Chrystusa na krzyżu. Sam zaś krzyż, od zawsze będący symbolem kosmosu poprzez liczbę 4, która nawiązuje do 4 kierunków świata i do nieskończoności, oznacza kosmiczną obecność Bożej potęgi.