Dz 10,34a.37-43
Mowa Piotra zawarta w pierwszym czytaniu jest manifestem uniwersalizmu, nie przynależność narodowa lecz wewnętrzne usposobienie świadczy o naszym stosunku do Boga. Mimo, że Jezus działał w narodzie wybranym to jest On Panem wszystkiego ? panton KurioV ? po omówieniu działalności, śmierci i zmartwychwstania Pana, mówca z naciskiem, jako świadek wszystkiego podkreśla, że Chrystus jest sędzią żywych i umarłych ? krith.j zw,ntwn kai. nekrw/n ? a więc ludzi bez różnic narodowościowych.
Kol 3, 1-4
Punktem wyjścia perykopy jest dla apostoła solidarność życia i śmierci zachodząca między Chrystusem a wierzącymi. Rozpoczyna stroną pozytywną ? zmartwychwstania duchowego zachodzącego w czasie chrztu ? w odróżnieniu niż w 2,12 ? jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił ? ta solidarność każe szukać Osoby Chrystusa, tam gdzie się znajduje ? niebie. evn dexia/| tou/ qeou/ kaqh,menoj ? zasiadając po prawicy Boga, jest to nawiązanie do psalmów mesjańskich, np. Ps 109 [110], jak również do katechez pierwotnych. Odniesienie się do wzniosłości kontrastuje tutaj z niskością, przyziemnością, nawołuje aby chrześcijanin związał się z nowym światem wartości. Dla ostatecznego poparcia wniosku o oderwaniu się od świata przyziemnego, apostoł powraca do momentu jaki niesie ze sobą chrzest ? obumarcia względem grzechu. Nieodłączne od tego jest życie otrzymane na chrzcie, które jest w łączności w Chrystusie, które jest ukryte wraz z Chrystusem, który nie jest widzialny. Mimo tego ukrycia, życie to jest czymś rzeczywistym, które zostanie ujawnione w czasie paruzji, która położy kres temu ukryciu. Paruzja przyniesie pełnię życia czerpanego z Chrystusem.
/ 1 Kor 5,6b-8
Apostoł nawiązując do wydarzeń paschalnych z księgi wyjścia, gdzie Izraelici szybko wychodząc z Egiptu nie zdążyli zakwasić ciasta na chleb i przez to na pamiątkę tych wydarzeń Izraelici nigdy nie jedzą chleba kwaszonego w czasie paschy. Autor nawołuje Koryntian aby się pozbyli starego kwasu, aby stali się nowym zaczynem. Chrześcijanie przez przyjęcie chrzest stają się nowo społecznością świętych, zobowiązuje wszystkich do życia paschalnego, z wykluczeniem zła i przewrotności, w służbie czystości i prawdy