Apostoł Paweł w swoim liście do Galatów uświadamia nam trzy rzeczy. Po pierwsze, że zostaliśmy uwolnieni z jarzma niewoli, zostaliśmy powołani do wolności z niewoli, jesteśmy do niej powołani. Po drugie – zostaliśmy przez krzyż Chrystusowy uwolnieni. Co powoduje nasze zniewolenie? Oczywiście tym jest potęga zła, czyli grzech i śmierć. Sam autor ukazuje, że również z Prawa zostaliśmy uwolnieni przez śmierć Chrystusa. Powinniśmy również uwalniać się z błędów herezji, które w tamtym czasie głosili fałszywi apostołowie.
Kiedy się uwalniamy z potęgi zła? W czasie zjednoczenia z Chrystusem, Jego śmierć stała się zbawcza, obdarza nas wolnością. Śmierć ta jednoczy nas z Nim, jako Głową całej ludzkości. Wolność obdarowana nas przez Jezusa jest również zadaniem. Dlatego też apostoł narodów poucza nas abyśmy w niej trwali. Jest to przecież wolność dziecka Bożego, wolność do czynienia dobra, a nie wolność związana z libertynizmem. Wolność ta nie odbiera nam wolności do czynienia zła, dlatego też jesteśmy zachęcani do podążania za Duchem Świętym. natomiast w niebie będziemy mieli już wolność eschatologiczną, będzie tam wszelkie zło, które zagraża człowiekowi zniszczone. Największą wolnością jest wiec doskonałość. Apostoł zauważa, że cofanie się do czasów wcześniejszych, czyli do pogaństwa czy judaizmu jest ponownym poddawaniu się jarzmowi niewoli.