IV Niedziela adwentu, rok A

?Niech Jego imię trwa na wieki, jak długo świeci słońce, niech wzrasta Jego imię!? (Ps 72,17).

Te słowa wypowiada psalmista w Psalmie 72. I choć nie jest to psalm wyśpiewywany w trakcie dzisiejszej Liturgii Słowa to jednak zawiera kwintesencję wszystkich trzech czytań. Mianowicie, mówi o imieniu Króla, które ma trwać na wieki. I tak, w trzecim czytaniu (w Ewangelii wg św. Mateusza) czytamy o wypełnieniu się proroctwa zapowiedzianego przez Izajasza z pierwszego czytania, dotyczącego nadania imienia Synowi Bożemu. W drugim czytaniu z listu św. Pawła Apostoła do Rzymian, czytamy o pozyskiwaniu ludów ?ku chwale Jego imienia?, co oznacza wypełnienie pragnienia, które wyśpiewuje autor Psalmu 72.

Imię w życiu człowieka ma kluczową rolę – świadczy o jego tożsamości; człowiek przestaje być anonimowy. W starożytności wierzono, że imiona ludzi mają związek z ich przeznaczeniem, misją, jak w przypadku Emmanuela, lub nadawano imię odzwierciedlające sytuację panującą w chwili narodzin. Imię człowiekowi jest bardziej przynależne niż nazwisko, poświadcza to fakt, iż  nadawanie nazwiska później weszło w kulturę niż nadawanie imienia. W niektórych kulturach nawet tworzy się nazwiska patronimiczne lub matronimiczne (czyli pochodzące od imienia ojca lub matki). Historia zna również przypadki, w których zamiast nazwiska nadawano przydomek do imienia.

 Każdy człowiek ma jakieś imię i każdemu imieniu nadaje się jakąś etymologię. Każde imię, a w szczególności Imię Boże jest objawieniem osoby. Przyzywanie czyjegoś imienia oznacza wchodzenie z nim w relację osobową. Imię Jezusa jest wyjątkowym imieniem ponad każdym innym imieniem, gdyż jest imieniem Tego, który przyprowadza człowieka do Boga oraz sprowadza Boga do człowieka. Zatem Imię Jezusa ma nie tylko konkretne znaczenie, ale także ma moc. W Polsce co prawda nie ma zwyczaju nadawania tego imienia zwykłym ludziom, jednak w innych kulturach imię to nosi wiele osób. Jednak to nie pod samym tylko imieniem kryje się moc, ale w Osobie, która przyniosła światu zbawienie- w Osobie Jezusa Chrystusa. Apostoł mówi, że na Jego Imię zegnie się każde kolano (por. Flp 2,10). Nie tyle na imię, które brzmi: Jezus, ale właśnie na Jego Imię, które jest potężne. To właśnie Imię mamy błogosławić. Prosząc w Imię Jego otrzymamy, od Ojca to o co prosimy (por. J 16,24). W Jego imię uczynimy cuda (por. Mk 16,18). Ale również przez wyznawanie wiary w to Imię będą nas prześladować i nienawidzić (por. Mt 24,9). Ale mimo wszystko czcijmy i błogosławmy Jego Imię, gdyż ?nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni.? (Dz 4,12).


br. Szczepan OFM